Bank Spółdzielczy w Gogolinie

Dzieje Banku Spółdzielczego w Gogolinie sięgają okresu Polski Ludowej, kiedy to w okresie powojennym miejscowej ludności żyło się bardzo trudno. Dnia 15.95.1950 roku zebrała się grupa inicjatywna, która doprowadziła do zarejestrowania w Sądzie Powiatowym w Opolu Gminnej Kasy Spółdzielczej. Z tą data wiąże sie powstanie Banku Spółdzielczego w Gogolinie. Przedmiotem działania kasy było:
- gromadzenie środków pieniężnych w formie wkładów i oszczędności swych członków i innych osób
- udzielenie zapotrzebowania na kredyty dla indywidualnych gospodarstw rolnych swego terenu
- rozdzielenie zarówno zgromadzonych przez siebie, jak i uzyskanych ze źródeł Państwowych środków pieniężnych zgodnie ze stwierdzonymi potrzebami oraz stosownie do postanowień statu. Udział wynosił 20zl.

W 1956 roku dokonano zmian w rejestrze spółdzielni. Po zmianie terenem działalności Kasy były gromady Gogolin, Zdzieszowice, Otmęt, Krępna, Malnia, Jasiona i Kamień Sl. w powiecie Krapkowickim. Udział wynosił 50zl.
29 maja 1957 roku uchwałą sejmu nastąpiła nowelizacja dekretu o reformie bankowej. W dniach 24-25 sierpnia 1957 roku w Warszawie odbył się I Krajowy Zjazd Delegatów Kas Spółdzielczych, na którym powołano do życia Związek Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych.

W 1960 roku podniesiono udział do 100zl. Ustawa z 13 kwietnia 1960 roku o prawie bankowym określiła Status SOP, zakres działalności oraz uprawniła do używania nazwy banku z dodatkiem “spółdzielczy“ czy “ludowy“. Niedługo po tym zmieniono nazwę na Bank Ludowy Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa. Udział podwyższono do 200zl. Zmieniony został teren działania.

W roku 1975 nastąpiły duże zmiany w bankowości spółdzielczej przez co banki spółdzielcze zobowiązane zostały do zmiany Statusów. Samorządność została ograniczona. Bank Spółdzielczy w Gogolinie przejął obsługę kredytową ludności wiejskiej oraz czynności związane ze sprzedażą gruntów przez co podniosła się ranga banku.

W 1977 roku podczas remontu budynku, w którym znajdował się bank doszło do zalania i część dokumentów uległa zniszczeniu. Bank zmuszony został do zmiany siedziby. Przez pewien okres bank znajdował się w szkole podstawowej nr2, jednakże 12 grudnia 1978 rozpoczęto budowę nowego budynku. W wolną sobotę 14.03.1981 roku wszyscy pracownicy przyszli do pracy, by przygotować dokumenty i pomóc w przeprowadzce.

16 marca 1981 roku rozpoczęto obsługę klientów w nowym lokalu. Niedługo później podjęto dyskusje co zaowocowało uchwaleniem Prawa Bankowego oraz Prawa Spółdzielczego. W latach 80. bank prowadził szeroką działalność kulturalno-oświatową. W ramach Szkolnych Kas Oszczędnościowych miała miejsce współpraca z młodzieżą szkolną.

W dniu 23 czerwca 1985 roku odbyło się wojewódzkie podsumowanie konkursu SKO, na którym wystąpił zespół młodzieżowy banku. W roku 1989 weszły w życie bardzo ważne ustawy o prawie bankowym i o Narodowym Banku Polskim. Reforma bankowa wprowadziła konkurencję na rynku bankowym. Żeby funkcjonować należało dostosować się do reguł gry rynkowej. Aby zatrzymać dotychczasowych i pozyskać nowych klientów wprowadzono atrakcyjną ofertę bankową.

Lata 90 dla Banku Spółdzielczego w Gogolinie to przede wszystkim rozkwit oraz ciągłe podnoszenie kwalifikacji. W 1995 Bank Południowo-Zachodni zakwalifikował ówczesnego prezesa zarządu Panią Bożenę Dąbrowską na szkolenie “bankier dla bankiera“ w Stanach zjednoczonych co w późniejszym okresie zaowocowało. W 1988 Odbyła się gala najlepszych banków spółdzielczych w którym udział wzięło około 1280 banków. Bank Spółdzielczy w Gogolinie zajął 65 miejsce.

Bank Spółdzielczy w Gogolinie od czasu kiedy w Polsce zaczęła obowiązywać gospodarka rynkowa uzyskał samodzielność, dążył do ciągłego rozwoju wypracowując coroczne zyski, które przeznaczone były na dywidendy oraz fundusze zasobowe. Dzięki temu na koniec października 1998 roku fundusze własne banku wynosiły 1.864.649zł.